In mijn vorige blogpost ging ik vooral in op de drempels die ik tegenkwam. Zoveel regeltjes en aanvraagformulieren waar ik niks mee kon en mijzelf echt afhankelijk voelde. Ook al had ik eigenlijk alleen anderen nodig om het even te lezen en in te vullen. Ik had alles wel zelf onder controle en dat heb ik nog steeds. Ik besloot om nog meer de controle te pakken en besloot te gaan kijken naar omscholing. Via het UWV was helaas geen optie, ome DUO kon me ook niet helpen, dus ben ik op zoek gegaan naar een andere oplossing. Ik schreef een aantal blindenfondsen aan en huilde intens toen ik een belletje kreeg dat het door kon gaan. Geweldig!
Voorafgaand aan het belletje van dit fonds gingen er heel wat stappen met Bartimeus Werkpad aan vooraf. Ik heb verschillende onderzoeken gehad waarin naar voren kwam wat ik leuk vindd. Iets met mensen, managen, plannen, structuur aanbrengen en niet te lang en specifiek in dezelfde stof hoeven te bijten. Projectmanagement past het best en klonk mij goed in de oren. Dan kwam nog de uitdaging hoe en waar ik daar een opleiding voor kon volgen. Was een korte cursus voldoende? Liever een Assoiciate Degree,thuisstudie of een post-HBO opleiding? Er is zoveel keus. Allerlei gesprekjes aangegaan en Bartimeus heeft alles met mij op een rijtje gezet. Als het mij lukte een fonds te krijgen voor de post-HBO opleiding, zou dat mij het leukst en best passende lijken. De opleiding was ook nog eens in Arnhem en klassikaal.
Zo begon ik maart 2021 mijn studie. De aanloop er naar toe was al een heel proces, maar wat te denken van de studie zelf. Ik moest allereerst zorgen dat alle studieboeken leesbaar voor mij werden. Via Dedicon, een stichting waar mensen met een leesbeperking aangepast studiemateriaal kunnen aanvragen. Ik kon kiezen tussen brailleboeken en luisterboeken. na 12 weken werd mij de boeken toegestuurd in Ddaisy-bestanden(dit bestandstype is geschikt voor daisyspelers en heeft een structuur dat op verschillende niveaus te bedienen is, wat extra handig is als je naar een specifieke pagina of paragraaf zoekt). Ik koos voor de luisterversie, omdat mijn braille naar mijn inziens niet vaardig genoeg is om al hele boeken mee te lezen en luisterboeken kan ik tijdens andere bezigheden ondertussen ook luisteren. Het kost me alleen een godsvermogen aan tijd en concentratie om alles in me op te nemen. Iets luisteren in plaats van lezen om te leren voor een tentamen is vrij pittig.
Dan de les nog maar eens volgen op de PowerPointpresentatie. Gelukkig heb ik maar één avond in de week les en die bereid ik dan ook goed voor. Ik neem de hele presentatie door op mijn computer. Daar gaan ook nog wel wat uurtjes en vaardigheden met mijn spraaksoftware in zitten, maar het is het allemaal waard. Mijn hersens visualiseren er tijdens zo’n lesavond op los en af en toe vraag ik ‘wat wijs je nu aan’ aan de docent. Ze hebben niet altijd in de gaten hoe visueel ze les geven en daar kan ik ze lekker op corrigeren 😉. Aan het eind van een lesavond ben ik dan ook erg moe, maar mijn hersens niet. Tegen de tijd dat ik thuis ben, is mijn hoofd nog niet uitgeraasd met visualiseren, nadenken en het verwerken van de informatie.
Naast het doen van een goede voorbereiding, die langer duurt dan bij iemand die goed ziet, is het natuurlijk erg belangrijk aan te geven wat ik nodig heb. Zo vraag ik docenten om documenten voor de les naar mij te sturen of documenten in een docx- of pptx-bestand online te zetten en niet in pdf. Ik ben continu met de co”ordinator van mijn opleiding aan het mailen om te zorgen voor extra tijd, een extra kans of aangepast materiaal tijdens examens.
Op al deze maniertjes lukt het mij toch de opleiding te volgen. Ik begrijp ook heel goed dat dit voor docenten en hoge scholen niet altijd even makkelijk is, maar samen komen we er uit! Tot nu toe werkt het zo prima en lukt het om voldoendes te halen. Ik ben inmiddels bijna klaar (hoop ik) en dan kan ik nog trotser op mijzelf zijn dan dat ik nu al ben. Het is even een flinke mentale investering, maar het is mij het uiteindelijk allemaal waard.
Liefs,
Fleur
