Blog 7: “Boodschappen doen..”
Fleurs kijk op boodschappen doen
Wekelijks boodschappen te doen. Zo zit ik (nog niet) in mekaar. Ik kom dus regelmatig na mijn werk op het drukste moment van de dag in de supermarkt. Natuurlijk probeer ik wel op dagen dat ik thuis ben voor meerdere dagen boodschappen te doen. Meestal probeer ik deze in de ochtend of begin van de middag uit te voeren. Doordat ik de opmerking: “het is vast lastig als ze de boel veranderen in de supermarkt” vaak te horen krijg, leek het me goed om jullie eens te vertellen hoe ik mijn (dagelijkse) boodschappen doe. Een supermarkt biedt natuurlijk aan om met je mee te lopen. Ik loop dan meestal naar de informatiebalie en vraag of iemand mee kan lopen. Hier maak ik vooral gebruik van als ik nieuwe producten nodig heb voor een recept of toen ik net in mijn huidige buurt kwam wonen. Ik kies er bewust voor om mijn stok erbij te pakken aangezien ik regelmatig met mijn neus op de producten zit (in een verwoede poging om de tekst op de producten te lezen). In veel gevallen lukt dit niet. Ik heb daarom een app op mijn mobiel gekocht die een soort foto maakt en vervolgens de tekst voorleest. “Oh , wat handig!” hoor ik je denken . Maar dan moet ik natuurlijk wél weten waar het product ongeveer staat. En dat is bij een rij vól met peulvruchten of tonijn knap lastig.
Voordat ik boodschappen ga doen controleer ik eerst even de vriezer en koelkast; waarna ik een lijstje voor mijzelf in de telefoon schrijf. In Whatsapp stuur ik mijn vriend alle producten die we nodig hebben. Daarna neem ik nog een kijkje op de app van de AH om bonussen te bekijken. Dit doe ik heel bewust zodat wanneer ik in de supermarkt loop een beetje weet welke producten in de actie zijn. Voorheen stond ik namelijk met mijn tekstscan app (in de AH) ook nog allerlei scans te maken van de Bonusacties, en dat kost veel tijd. Als ik het nu even niet meer weet kan ik het opzoeken in de app.
Naast het bekijken van de bonusacties maak ik sinds kort ook gebruik van de optie om producten zelf te scannen met de app. Als ik alleen mijn tekstscan app gebruik mis ik namelijk soms veel informatie. Als ik de app van AH gebruik en de barcode scan hoor ik direct de naam en prijs van het product. Erg handig bij het uitzoeken van wijn bijvoorbeeld! Ik wil de app vaker gaan gebruiken maar dat zit momenteel nog niet in mijn systeem. Ik hoorde ook via een vriend dat je deze app als zelfscanner kan gebruiken, maar dat ga ik eerst samen met iemand anders testen, voordat ik zelf sta te klungelen in de supermarkt. Momenteel maak ik geen gebruik van zelfscanners of zelfscankassa’s omdat ik niet overweg kan met de schermen. Ik reken dus altijd af bij de gewone kassa. Soms vraag ik even aan de kassière of de bonus/korting verrekend is.
Zoals je leest gaat het me inmiddels aardig goed af, en ik ben blij dat ik dit zelfstandig kan doen. Ondanks dat ik regelmatig boodschappen doe blijven er genoeg obstakels die ik (voor en tijdens het winkelen) moet overwinnen of mee geconfronteerd wordt.
Vaak begin ik mijn tocht al ietwat gespannen wanneer ik het terrein bewandel. Voornamelijk wanneer ik producten nodig ga hebben waarvan ik weet dat ik ze niet makkelijk ga vinden of bij voorhand al zal moeten vragen. Daarnaast zorgt het winkelwagentje ook voor de nodige spanning. Jullie herkennen het vast wel: continu alert zijn of je niet tegen het winkelwagentje van een ander aanloopt. Voor mij is dat misschien nog wel intenser, al zou dat niet nodig hoeven zijn door mijn stok. “Sorry” is een veel voorkomende term in mijn “supermarkt-vocabulaire” wat eigenlijk niet hoeft, maar het gaat vaak vanzelf. Het is naar mijn idee vrij lastig voor omstanders om mijn stok te zien. Iedereen is gefocust op de plek waar hij of zij zijn product gaat pakken en het winkelwagentje helpt ook niet mee. Ik leg mijn stok wel bovenop het winkelwagentje, maar ik heb geen idee of anderen dat goed zien. De deuren van de koelingen blijven ook altijd een leuke hindernis; vooral wanneer de vakkenvullers aan het werk zijn. Dan schrik ik plots op omdat ik bijna tegen een deur aan loop. Regelmatig open ik eerst 4 deuren voordat ik bij de juiste deur ben waar het gewenste product staat, want alles tot in detail onthouden is behoorlijk intensief. Als ik iets niet kan vinden moet ik soms een klein obstakel over om een voorbijganger/medewerker om hulp te vragen.
Tot slot komt de kassa. De combinatie van afstand houden, winkelwagen, stok én tegelijk producten op de band leggen is niet zo eenvoudig als het lijkt. Dan ook nog de bonuskaart scannen, pinpas zoeken, rugzak afdoen met stok in de handen én tegelijk producten in een tas stoppen. Het begint me allemaal te zweten en ik kom vaak handen te kort, maar hulp met inpakken vind ik ook niet perse nodig. Die doen het immers nog prima. Het is gewoon een flinke activiteit met veel handelingen en veel haastwerk (ik weet dat dat niet hoeft)
Het is gewoon gedoe, that’s all (hahah)!
Liefs,
Fleur
